Het publiek ondervindt talrijke frustraties in hun zware hindernis-tocht naar de Zaal. Het Toneelgezelschap loopt het aanzienlijke risico van "geen publiek".
Het is feitelijk helemaal niet nodig dat het publiek naar een Zaal komt.
De dagelijkse werkelijkheid ligt immers op straat voor het oprapen. En is van zichzelf al bloedig genoeg.
Een Zaal heeft ook nog eens grote nadelen. Hoge kosten, staat vooral leeg, slechte akoestiek.
Nadelen voor het publiek: uitverkocht, lange rijen voor de kassa, jassen verdwenen in de garderobe, geen pauzedrankje te scoren, gevangen tot het bittere eind (geen ontsnappen mogelijk). Niet hoesten, optutten gewenst.
Met een groot en mobiel frame, model schilderijlijst, scheiden we een deel van de ruimte af. Mensen die zich toevallig binnen de toneellijst™ bevinden, voeren het toneelstuk op. Mensen er buiten zijn toeschouwers.
Het op te voeren stuk is fel-realistisch. EN - we krijgen zonder reclame en/of publiciteit de zo gewenste grote aantallen toeschouwers.
